Eνοχικό Δίκαιο 

Ενοχικό δίκαιο είναι ο κλάδος του ιδιωτικού δικαίου που ρυθμίζει τις έννομες σχέσεις των ατόμων. Τα ενοχικά δικαιώματα και γενικότερα οι ενοχικές σχέσεις αποτελούν αντικείμενο του ενοχικού δικαίου. Το ενοχικό δίκαιο περιέχει κανόνες για την ενοχική σχέση, την γέννησή της, την ομαλή ή ανώμαλη εξέλιξή της και τις επακόλουθες έννομες συνέπειες. Ως ενοχή νοείται η σχέση με την οποία το ένα πρόσωπο υποχρεούται σε παροχή προς άλλο πρόσωπο. Στην έννοια της παροχής περιλαμβάνεται και η παράλειψη πράξης.
Στο γενικό μέρος του ενοχικού δικαίου εντάσσονται οι γενικές διατάξεις για όλες τις συμβατικές ενοχικές σχέσεις, ενώ στο ειδικό μέρος του ενοχικού δικαίου περιλαμβάνονται οι διατάξεις των επιμέρους ενοχικών σχέσεων, όπως είναι η σύμβαση δωρεάς, πώλησης, μίσθωσης κ.α

Οι βασικότερες αρχές που διέπουν το ενοχικό δίκαιο είναι:

α) Η αρχή της σχετικότητας των ενοχών: Σύμφωνα με την αρχή αυτή, η έννομη σχέση επιφέρει δικαιώματα και υποχρεώσεις μόνο μεταξύ των προσώπων που συμβάλλονται μεταξύ τους.
β) Η αρχή της προλήψεως: οι ενοχικοί δανειστές είναι ισότιμοι μεταξύ τους και ο οφειλέτης μπορεί, καταρχήν, να ικανοποιήσει όποιον δανειστή επιθυμεί, χωρίς να υποχρεούται να προτιμήσει τον χρονικό προγενέστερο.
γ) Η αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων: Τα πρόσωπα έχουν καταρχήν δικαίωμα να καθορίζουν τους όρους που θα διέπουν τη σύμβασή τους. Οι κανόνες του ενοχικού δικαίου, δεν είναι κατά βάση, δηλαδή, αναγκαστικού δικαίου και δύναται να παραμεριστούν. Προβλέπονται, ωστόσο, και διατάξεις αναγκαστικού δικαίου, οι οποίες δεν μπορούν να παραμεριστούν από τα μέρη εξαιτίας της υποχρεωτικής τους εφαρμογής.